Փառավորվիր, Հայր, որդիներիդ կյանքում.
Քեզ ենք հուսացած, Քեզ ենք կռթնած.
Արա հանգիստ և ողորմություն
մեր ննջեցյալներին,
Եվ մեր մեղքերին
տուր թողություն,
Ծածկոցդ նետիր աշխարհի
վրա, մերինների վրա։
Տեր, միայն Քեզ չկորցնեմ.
Դու գիտես,
թե իմ խորքերը
ոնց են Քեզ որոնում,
ոնց են Քեզ փափագում,
ինչպես են բոլոր բջիջներս
իրենց գլուխը դնում
Քո կրծքին ու հանգչում:
Դու նորեն կգաս, կառնես
մեզ կրկին
Քո թևերի տակ, մեղմ
կշշնջաս`
Երուսաղեմ-Երուսաղեմ,
Որքան ցանկացա գրթանի
նման
Թևիս տակ առնել քո ձագուկներին,
Դու չցանկացար…
Հիսուսի անունով Աբելի արյունը խոսում է, Տե՛ր իմ,
Այդ արյունն իջեցնում եմ համայնի վրա.
Այդ արյունն աշխատեցնում եմ,
որպես վերին գրոհ`
Աշխարհի տարերքի մեջ
հայտնվածների կյանքում:
Մեր ներկա վիճակն ու անկախություն կոչեցյալ ժամանակահատվածում մեր քաղաքականությունը կարող է կարճ ձևով բնութագրվել որպես ամնեղսունակ ու շուստրի քայլերով, երբեմն էլ վազքով դեպի հերթական փոսը գնալու ընթացք։
Նման իրավիճակում մեր գիտակցությանը չի հասնում այն բանը, որ մեր ընթացքը ուրիշների գոյապայքարի հետևանք է՝ հիմնականում անկախ մեզնից...